Οι καρποί του ελαιόδεντρου, από τα δημοφιλέστερα προσφάγια των αγροτικών πληθυσμών της Μεσογείου. Οι ελιές μετά τη συλλογή τους καθαρίζονται και τοποθετούνται σε κάδους για εκπίκριση. Στη συνέχεια συντηρούνται με αλάτι, σε άλμη, σε ξίδι ή και σε λάδι. Χρησιμοποιούνται ως ορεκτικά και συνοδεύουν λαδερά φαγητά, σαλάτες και πολλά ορεκτικά εδέσματα. Οι ελιές διακρίνονται σε μικρόκαρπες (λαδολιές), σε μεσόκαρπες (μυτηληνιά, θρομπαλιά, μεγαρίτικη) και σε χονδρολιές ή αδρόκαρπες, όπως η κονσερβολιά Αμφίσσης, Αγρινίου και άλλες. Οι τύποι που υπάρχουν στην αγορά είναι: θρούμπες, κολυμβάδες, κονσερβοποιημένες, όπως οι Καλαμών, μαύρες σε άλμη, πράσινες τσακιστές, πράσινες ολόκληρες, πράσινες μεγάλες εκπυρηνωμένες γεμιστές. Στο σπίτι διατηρούνται σε γυάλινα, κατά προτίμηση, δοχεία με αραιό διάλυμα από ξίδι ή άλμη. Η κάλυψη στη συνέχεια των ελιών με ένα στρώμα από λάδι τις προστατεύει αποτελεσματικά από την τάγγιση και τη μούχλα.